Жалпы, поэзияны азаматтық әуен, табиғат лирикасы, махаббат жырлары деп тақырыпқа бөлу тым шартты, жасанды үрдіс. Сірә, өлең сөз атаулының қай-қайсысы да оның жүректен шығу-шықпауына байланысты. Мағжан Жұмабаев не нәрсені де жантәнімен тұтас сүйгенді махаббат дейді.
  Осы орайда оны қазақтың сыршылдық бас ақыны, жүрек сөзінің жыршысы деуге толық негіз бар. «Мағжан сөзіндей үлбіреген нәзік әуез қазақтың бұрынғы ақындарында болған емес. Ол жүректің қобызын шерте біледі» (Ж. Аймауытов).
  Бұл кітапка ұлы шайырдың махаббатшыл журек қобызын шерткен өлеңдері топтастырылды.

В сущности, деление поэзии на темы гражданского мотива, природной лирики, любовной поэзии зависит от того, идет ли она от души или нет. Магжан Жумабаев любовью называет то, что любят целиком, всей душой.
  В этой связи есть полное основание для того, чтобы его назвать главным поэтом казахской любовной, чувственной лирики, сказителем слова сердца. «У прежних казахских поэтов не было изящной нежной мелодии как слово Магжана. Он умеет тонко играть на кобызе сердца» (Ж. Аймауытов).
  В этой книге собраны стихи, играющие на кобызе любвеобильного сердца великого поэта.